خواص گردو WALNUT

نام علمی(Juglans regia)

کلیات گیاه شناسی

گردو درختی زیبا و سایه افکن است و به عنوان درخت زینتی بکار می رود. این درخت در مناطق معتدل دنیا رشد و پرورش می یابد.

در این درخت گلهای نر و ماده روی یک پایه قرار دارند. سنبله گل های نر بصورت آویخته است ولی گلهای ماده آن بطور قائم روی شاخه قرار دارد.

میوه درخت گردو، گرد است که مغز آن در داخل غلافی و در فاصله های پرده های نازکی قرار گرفته است. قشری که روی مغز گردو است، سبز رنگ و کمی گوشتی می باشد.

درخت گردو هنگامی که به سن بیست سالگی می رسد، شروع به میوه دادن می کند و بالاترین باروری خود را در سن پنجاه سالگی دارد. از تمام قسمت های درخت گردو استفاده طبی به عمل می آید.

ترکیبات شیمیایی

مغز گردو دارای چند اسید آلی، مقدار کمی اسانس، اگزالات آهک و ویتامین های , A , B C , D , E می باشد. همچنین مغز گردو دارای مقدار کمی (۱۲٪) آرسنیک است.

برگ درخت گردو دارای ۳ درصد اینوژیت، اسید الاژیک، اسید گالیک و اسانسی با بوی مخصوص و مقداری پارافین، تانن، مواد چرب و املاح معدنی مانند: کلسیم، پتاسیم، منیزیم، باریوم و همچنین کاروتن است.

پوسته گوشتدار میوه سبز گردو، دارای امولسیون، قند و اسیدهای آلی مانند اسید سیتریک، اسید مالیک، فسفات ها و اگزالات کلسیم است. عصاره برگ درخت گردو خاصیت میکروب کشی و باکتری کشی دارد.

در ۱۰۰ گرم مغز گردو خام و خشک مواد زیر موجود است:

• آب                       3.5 گرم
• پروتئین                  14.5 گرم
• مواد چربی              ۶۵ گرم
• مواد نشاسته ای          ۱۳ گرم
• کلسیم                    100 میلی گرم
• فسفر                     380 میلی گرم
• آهن                     3 میلی گرم
• سدیم                    2 میلی گرم
• پتاسیم                   50 میلی گرم
• ویتامین آ               30 واحد
• ویتامین ب1            0.35 میلی گرم
• ویتامین ب2            0.12 میلی گرم
• ویتامین ب3            1میلی گرم
• ویتامین ث              2 میلی گرم

خواص داروئی گردو

گردو از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است. روغن گردو که از قدیم برای پختن غذاها از آن استفاده می شده است، روغنی است به رنگ زرد روشن که دارای طعم مطبوع و ملایم است و به آسانی تند (اکسیده) می شود.

• گردو خون ساز و تصفیه کننده خون است.
• گردو درمان کننده بیماریهای ریوی است.
• گردو مسکن دل پیچه است.
• ترکیب گردو و عسل و مربا برای اشخاص لاغر و تقویت و تحریک نیروی جنسی مفید است.
• مربای گردو ملین بوده و آپاندیس را تقویت می کند.
• خوردن گردو از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند.
• پوست درخت گردو و پوست سبز گردو قابض است
• خوردن گردو برای تقویت جنسی مفید است.
• برای تقویت حواس و مغز، گردو را با انجیر و موز بخورید.
• گر پوست تازه گردو را به دندان و لثه بمالید، لثه و دندان را تقویت می کند.
• دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ورم مفاصل مفید است.
• 50 گرم برگ گردو را در یک لیتر آبجوش ریخته و بمدت چند دققیه بجوشانید. این جوشانده برای شست و شوی زخم ها و التیام آنها بسیار مفید است.
• دم کرده برگ درخت گردو برای درمان ترشحات زنانه و بیماری سل مفيد است.
• جوشانده برگ درخت گردو، درمان کننده سر درد، سرمازدگی و بیماریهای پوستی است
• شیره قسمت سبز میوه را اگر چند بار روی زگیل بمالید آن را از بین می برد.
• قسمت سبز و تازه میوه گردو را اگر با آب بجوشانید و موهای خود را با آن رنگ کنید رنگ قهوه ای به مو می دهد.
• برگ تازه درخت گردو، حشرات موذی مانند بید و ساس را از بین می برد.
• اگر زن حامله روزی یک عدد گردو بخورد، پس از زایمان پوست شکمش زیبایی خود را حفظ خواهد کرد.
• چون گردو دارای مس می باشد، بنابراین به جذب آهن در بدن کمک می کند.

طرز نگهداری

گردوی تازه به رنگ سفید با پوست زرد روشن است. مغز گردو را در ظرف سربسته در داخل فریزر نگهداری کنید تا کهنه نشود.

مضرات :

گردو با داشتن مواد مغذی زیاد، غذای بسیار خوبی است ولی نباید در خوردن آن زیاده روی کرد زیرا زیاده روی آن باعث ورم لوزه و زخم دهان می شود. مخصوصا گردو برای گرم مزاج ها خوب نیست و معمولا بهتر است اینگونه افراد بعد از خوردن گردو دهان خود را بشویند و یا انار ترش و یا کمی سکنجبین یا سرکه بخورند. مغز گردو لطیف است و در اثر ماندن کهنه می شود و رنگ آن زرد یا قهوه ای و طعمش تند می شود و باعث مسمومیت خواهد شد و نباید از آن استفاده شود.