خواص و مضرات سماق
کلیات گیاه شناسی
سماق، درختچه ای است به ارتفاع ۴-۳ متر که شاخه های جوان و دمبرگ های آن را موهای ریزی پوشانده است. گل های آن حنایی رنگ است و در حدود ۱۰ سانتی متر طول دارد و دارای میوه های خوشه ای شکل به رنگ قرمز و قهوه ای است که ابتدا طعم آن گس بوده و پس از رسیدن ترش می شوند.
نام علمی سماق Rhus coriaria است که در قدیم به آن "سماک" نیز می گفتند. در حقیقت، فارسی آن سماک و عربی آن سماق است.
میوه ی سماق پس از کوبیدن به عنوان چاشنی، همراه با غذاهایی مانند کباب استفاده می شود.
خواص دارویی
- سماق به عنوان چاشنی برای بسیاری از غذاها به کار می رود و دارای خواص دارویی فراوانی، از جمله رفع درد دندان، تقویت لثه، برطرف نمودن تب، نقرس و رماتیسم است.
- برای بیماران دیابتی مفید است زیرا یکی از عوامل به وجود آمدن عوارض مختلف در دیابتی ها، ترکیب گلوکز با پروتئین های حیاتی بدن است که به تغییر ساختار شیمیایی و عملکرد این پروتئین ها می انجامد. مطالعات نشان میدهد که سماق تا ۸۱ درصد از بروز این فرآیند پیشگیری می کند.
- دارای طبیعت سرد و خشک است.
- برای درد دندان مفید است.
- تحریک کننده اشتها است
- باعث تقویت لثه می شود.
- به دلیل داشتن تانن فراوان، قابض و پاک کننده معده است
- برای دستگاه گوارش خاصیت آنتی بیوتیکی دارد.
- ادرار آور است.
- برطرف کننده تب است
- برطرف کننده نقرس و رماتیسم است.
- خون را تصفیه می کند و مواد زائد خون مانند اوره را دفع می کند. در قدیم برگ درخت سماق را دم میکردند و برای سیاه کردن مو از آن استفاده می کردند.
- چای سماق برای کاهش تعریق به کار می رود.
- غرغره کردن دم کرده سماق برای ورم گلو و دهان مفید است.
هشدار و مضرات:
- خوردن سماق تازه باعث مسمومیت می شود. فقط باید خشک آن را مصرف نمود.
- مصرف بیش از اندازه سماق، مسمومیت زاست.
